In veel kringen wordt zonder enig onderzoek aangenomen dat de gemeente van vandaag ook de Bruid van Christus is. Argumenten hiervoor zijn vaak berust op emotie en mist schriftuurlijk bewijs.
Op de dag van het huwelijk worden man en vrouw, bruidegom en bruid genoemd. In de Bijbel komen de begrippen bruidegom en bruid ook voor, maar hebben daar natuurlijk een veel diepere betekenis. De Bruidegom is namelijk Christus, samen met Zijn Lichaam, de Gemeente. De Bruid is het Volk Israël.
Johannes 1
11 Hij is gekomen tot het Zijne (het Volk Israël), en de Zijnen (die behoorden tot het Volk) hebben Hem niet aangenomen. (= geloofd).
Klinkt je dit niet bekend? Het Woord van God daalde ook af in de handen van Mozes bij de Sinaï. Toen is de Heere ondertrouwd met Israël. Want Israël zei ten slotte:
Exodus 19:8 Al wat de HEERE gesproken heeft, zullen wij (Volk Israël) doen!
Het huwelijk was dus op deze wijze gesloten tussen Israël (Vrouw) en de Heere (Man). Na het Ja-woord is er geen sprake meer van Bruidegom en Bruid, maar van Man en Vrouw.
Even terugkomend op Johannes 1:11. Wie hebben Hem dan wel aangenomen?
1 Korinthiërs 15
1 Voorts, broeders, ik maak u bekend het Evangelie, dat ik u verkondigd heb, hetwelk gij ook aangenomen hebt, in hetwelk gij ook staat;
De Heidenen hebben het Woord wel aangenomen. Nadat het eerst aan Israël verkondigd is (Handelingen 13) maar zoals wij weten heeft Israël dat Woord niet aangenomen (Geen Ja gezegd). Het resultaat ervan was dat de Man een smadelijke dood stierf aan het kruis van Golgotha.
De Bruidegom is Christus, de Bruid is Israël, en het is niet tot een Bruiloft gekomen. Het Nieuwe Verbond der Genade is wel gekomen, maar de Vrouw (Israël) was niet bereid. Er is dus geen nieuw huwelijk, geen relatie, ontstaan. De Heere houdt Zich echter altijd aan Zijn Beloften. Ook de Beloften Die Hij aan Zijn Volk Israël gedaan heeft. Hij zal Zijn Volk niet vergeten. Er komt in de toekomst een Nieuw Verbond tussen de Bruidegom en de Bruid. Er komt weer vreugde en blijdschap. In het verleden is er verwoesting en verstoring geweest in het Land Israël, en dit zal in de (nabije) toekomst wéér zo zijn.
Israël gaat namelijk eerst door een grote verdrukking. Je kunt nu de voortekenen al zien op het nieuws. Dit is niet te ontkennen. Als het Israël te benauwd wordt zullen zij de Heere aanroepen op de Olijfberg en uiteindelijk tot geloof komen in degene die zij 2000 jaar geleden doorstoken hebben (Zacharia 12).
Op de Olijfberg, in Bethanië, woonde Zijn vriend, de opgewekte Lazarus. Daar woonden ook Martha en Maria. Op de Olijfberg werd de ezel losgemaakt. Zijn Hemelvaart en Zijn Wederkomst zijn ook op de Olijfberg. Allemaal op de Olijfberg! Als straks het gelovig overblijfsel van Jeruzalem tot aanvaarding van de Messias komt, en Zijn Naam aanroept, zal het via dezelfde Olijfberg een vluchtroute krijgen om de Rust in te gaan.
Kolossensen 3
1 Indien gij dan met Christus opgewekt zijt, zo zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, zittende aan de rechterhand Gods. (Nu)
4 Wanneer nu Christus zal geopenbaard zijn (Toekomst), Die ons leven is, dan zult ook gij met Hem geopenbaard worden (Samen met Christus op de Olijfberg) in heerlijkheid.
Woon jij ook net als Lazarus op de Olijfberg? Herken jij jezelf ook in die ezel die zo goed kan luisteren (Grote oren heeft) en een kruis op zijn rug heeft?
Natuurlijk is dit een kleine greep uit een veel grotere rode draad. Maar als je snapt wie de Gemeente is en wie het volk Israël is, dan zul je ook snappen dat wij (de Gemeente) bij de Bruidegom horen. Wij hebben immers het Ja-woord aan onze Heiland al reeds gegeven, toch?
